Sinterklaas is weer op de terugreis naar Spanje. De Zwarte Pietendiscussie kan weer voor een jaartje de la in. Eens kijken of we dan wat wijzer en toleranter geworden zijn. En misschien dat we ons dan eindelijk eens druk gaan maken over de dingen die er werkelijk toe doen.
We halen de kerstboom maar vast in huis, nog even aan dan wordt die weer opgetuigd en krijgt ook de andere versiering weer een plekje.
Vanaf vandaag klinken weer met enige regelmaat de kerstliedjes op de radio. Driving home for Christmas, Chris Rea gaat ongetwijfeld weer heel vaak langs komen. Nog een geluk dat we niet in het Verenigd Koninkrijk of Ierland wonen, daar is de kerst al een weekje eerder in volle aandacht. Hoelang zal overigens dat Verenigd Koninkrijk nog verenigd zijn nu de Brexit op steeds meer verzet in Schotland en Wales kan rekenen als gevolg van de Ierse grenskwestie. Maar dat terzijde.
Ik las overigens dezer dagen in de krant dat in de begin negentiger jaren de zwarte pietenkwestie helemaal niet speelde maar dat er toen een groeiend verzet was tegen de opdringerige kerstman die ons Goedheiligman wegdrukte. Ach, ook toen ook al drukte om niets.
Het kerstfeest komt er weer aan en werpt zijn schaduw voor mij vooruit. Allerlei SWOSactiviteiten zijn traditioneel in de korte periode gepropt, het kerstdiner, de eindejaarsattentie voor de vrijwilligers, een optreden van Zilv’ren klanken. En dan zijn er nog wat zaken die weliswaar niet tot de traditie behoren maar wel afgehandeld dienen te worden.
En in huiselijke kring hopen we weer op een feestelijk diner, deze keer op de Eerste Kerstdag. Gisteren heb ik al een van de geplande gerechten uitgeprobeerd, het was een succes!